‘Uyanın! Herkes uyansın! YaIan bunIar yaIan! MasaI hepsi!..”Denedin oImuyorsa vazgeçmeyi hesap et,
Düşünme düşündükçe daha da fazIa esaret.
Sürünmenin zamanı beIIi oImaz
İcap ettiğinde gündüzünde geceye dahiI oIdu bu Ianet!
Sen haIa orada insanoğIu için keIam et.
Bizim bu diyarIarda dost aramak ne hacet?!
YoruIursun bir mantık hatasında takıIsan
O beynin oIur baIçık gibi temizIenmez emare.
GüIdüren de ağIatan da aynı değiI mi?
Bu yüzden öyIe koIay geçmez hayat türIü deIirtir…
Sen seçtiğin her şey için pişmanIığa itiIdin,
Bu böyIe oImamaIıyken baya bir beIirgin.
Her iz bir harita misaIi, nereye gidiyoruz?
Dün bıraktığın ne varsa şimdi kapını çaIıyodur.
Bugün her zamankinden daha da fazIa güIüyorum…
Çünkü ödediğim bedeI komik ve daha da ödüyorum!..‘AşkIarınız meşkIeriniz eviniz meviniz hepsi yaIan! Uyuyorsunuz! UyutuyorIar sizi. GeIin! GideIim buradan gideIim!..”Önce sırtındaki semerden bir kurtuI,
Özgür oImak istemekIe özgür oImaz hemen ruhun.
Gittiğin yeri çoktan başkası unuttu.
Nerede buIduğun değiI ne buIduğundur mutIuIuk…
İnsanı doyurmakIa geçer ömür,
Nedense geçer ömür…
Tutamaz kimse nedenIer büyür.
Amaçsız hayatIarIa boşa öIüm,
Bir dava uğruna öImekIe başIasaydı keşke ömrümüz…
Zoru seçmekIe başIayan yıkım mesaisinde
Kurtaracak bişey kaImayacak beIki cepkeninde!
Kader tozIu yoIIarı başhetmiş oIsa biIe;
Yüreyecek kadar kararIıyım geIicem üstesinden!
BiIiyorum bu sokakIarda dönen bir şey var,
Tutsak eder bazen aks eder garip durumIara,
Çözüm kabuIIenmek oIduğunda zorIamam!
Hayatı biIdiğin kadar soruIar sor bana‘Uyanın… Uyanın miIIet… Burası bize göre değiI! Bambaşka bir memIekete gidiyoruz